Ancheuj dòp mesdì i l’hai pijà an man l’ùltim nùmer dla Slòira, pensand ëd gavemla an pressa – i l’hai tante ròbe da fé, i veuj sté con le cite, dventé un nùmer un a gòlf, e peui a-i sarìa ‘dcò cola ròba ciamà travaj (nen pì che 25×44, as capiss).

Ma, prima ròba, am robata l’euj ansima a ‘n tìtol: “A l’é mòrtje un dij pì gran ëstudios ëd nòsta literatura: RICCARDO MASSANO”.

Bin, la version curta dla stòria a l’é che mi i scriv tute ste folairà an piemontèis për via ëd col òmo.

La stòria longa a l’é ch’i l’hai passà tre agn a studié economìa (a disdeut agn a l’é difìcil vëdde l’avnì, o almanch a j’era difìcil për mi antlora), ma un bel dì – un dì càud come costi – i l’hai capì che, com ch’a dis Primo Levi, a venta nen giré antorn al tempi s’it sas andoa ch’a son le pòrte: vintrìe andrinta – e basta. Bin, me tempi dij vintedoi agn a j’era la facoltà ëd Litre, e me prim magìster d’anlora – squasi vint’agn fà – a l’é stàit Riccardo Massano. Sò rigor, soa preparassion, soa passion për Dante, ij sò silensi com e miraco ‘d pì ‘d soe paròle a l’han fame capì tante còse. Tant che, quand ch’a l’é stàita l’ora dla tesi, i l’hai nen tramblà e i son andàit da chiel, ch’a l’ha fame sudé ansima a Pavèis.

Ah, le ròbe ch’i l’hai amprendù da col òmo ‘d pòche paròle!

Ma ‘l colegament con ël piemontèis a l’é na sòrt ëd cign nèir. Un dì che mi i j’era l’ùnich arlev a lession, an leu ‘d parlé ‘d pare Dante – soget bon ben amportant, as capiss, ma ‘l professor Massano a savìa për istint che dle ròbe amportante a-i é sempre temp a parlé –, a l’ha passà l’ora a reciteme soe tradussion an piemontèis ëd poeta dla latinità.

“Giuda fàuss!”, a deuv esse stàit pì o meno lòn ch’i l’avrai pensa antlora. “Ma se un dij professor pì an piòta ëd l’università ‘d Turin, un dij me mit, a vira an piemontèis dij poeta latin, antlora cost piemontèis ch’i l’hai semper sentù da quand ch’i son na, sensa deje gnun-e importanse, a l’avrà un quàich valor leterari, nò?”

Da lì, scavanda e scavanda (i lo sai adess), a l’é nassuje me passion për costa lenga, “é!”, la colaborassion con la Ca dë Studi e tute cole tante pòche còse cite ch’i l’hai fàit për nòst Piemont.

Adess Riccardo Massano a-i é pì nen. Dai 13 d’avril, a dis Giusep Gorìa. I l’hai savulo an artard e am dëspias. Ël professor Massano a stasìa mach dontré chilòmetri da mi, e i son passà milanta vire dëdnans a soa ca: ma i son mai andàit a trovelo. Am dëspias, i ciamo scusa.