Dël 1953 Jean Giono a publicava da Gallimard na bela stòria, L’homme qui plantait des arbres.
Riccardo, un ch’a l’ha a cheur soa lenga, a l’ha fane na tradussion an piemontèis ch’i l’hai butà ambelessì.
I soma nen andàit a ciameje a l’editor ij drit dla publicassion, com ch’a sarìa bon-a nòrma an costi cas, e përchè a sarìa na stòria longa, e përchè a l’é nen naturalment n’at fàit për vagneje, e përchè i confidoma ant la benevolensa pòstuma dl’autor. As capiss che tuta la responsabilità a l’é mia, bele che Riccardo a l’abia fàit tut ël travaj.
E ambelessì as peul vëdde la stòria e sentla an fransèis.
Për ij pare e le mare: stampela e lesijla a vòste masnà, a farà bin a lor e a farà bin a vojautri.
Për Riccardo: un mersì a basta sertament nen për lòn ch’it fà, ma an tute le manere mersì.
Commenti
Mersì, lei fait subit che butelo ansima al me letor 'd liber eletonic!Paolo
Brav Paolo! E s'it ancontre na masnà magara lesijlo.Gianni
Et ciamo anche al permëss 'd buté un link al to blog e al pdf ambellesì:http://forum.simplicissimus.it/ebc-torino/Paolo
Dàit che ij link a son l'anima dla ragnà, as capiss ch'it peule – ma 'd pì, it im fà piasì.Gianni