Quàich smana fà i l’avìa parlà dla vajanta inissiativa – badò miraco a sarìa tèrmin pì precis – ëd Gioventura Piemontèisa ‘d cheuje desmila firme da presenté a la Region për ch’as fassa na lege a tùa ‘d nòsta lenga.
An paròle sempie: gnun-a lege = gnun sòld për j’associassion = gnun cors = na lenga milenaria a meuir. E quand ch’a-i meuir na lenga a-i meuir na coltura: a meuir un tòch sertament nen cit dl’umanità.
Ël travaj a l’é andàit anans. Le firme a son anviron tremila. Tante, ma a basto nen. I lo dijo torna: domse da fé. An pratica: stampoma cost mòdol, fomijlo compilé e firmé ai conossent e portomijlo o spedjomijlo a Gioventura Piemontèisa.
Mi i l’avìa dit ch’i l’avrìa cujì 80 firme. A son pòche, i lo sai. Ma a son sì, ansima a mia scrivania. Adess i riv a sent e peui i-j pòrt a j’amis ëd Gioventura.
Adess at toca a ti.
Commenti
i l’avrìa mai cherdù ma, oltra che dai conossent e j’amis che a l’han sotsignà për la gran magioransa, ëdcò con ij banchet ëd signadure as në cheuj vàire e miraco a son pròpi ij banchet la manera pì fosonanta për ampinì mòdoj e për fesse conòsse. Dit sòn i pens ch’a-i sarìa nen d’antrap a rivé a des mila, a basta mach satì ij randevó andoa as peul firmesse.
Fevla bon-a
Lissànder