L’ùltim nùmer dl’arvista Alp – vos ëd l’arvira piemontèisa (nùmer 2, luj 2011) a conten na part ëd n’artìcol ëd Tavo bonanima («Lingue diverse»), sempe atual e ch’a val na riflession.
Quindes di prima ‘d vesse massà, Pier Paolo Pasolini a j’era intervenù a un seminari organisà da Tavo ant un liceo ‘d Lecce, e a l’avìa concludù soa orassion parland ëd la
necessità di lottare contro questo nuovo fascismo che è l’accentramento linguistico e culturale del consumismo.
Alora. An coste pòche paròle, scrite e prononsià dël 1975, a-i é un tema pesant e ‘d pien-a atualità. Ël fassism rapresentà da l’idèja che amprende a scoté, parlé, lese e scrive toa lenga ancestral a sia na ròba dròla.
A lo dis Gian Luigi Beccaria, tant për fé un nòm, a lo dijo tante përson-e ch’a son ant ij pòst ch’a conto.
Bin, col ch’a l’é ‘l vantage ‘d costa macdonaldisassion dla lenga? Gnun a veul impon-e gnente a gnun, mach a venta ch’a sia arconossù ‘l drit dle përson-e d’amprende soa pròpria lenga, cola ch’a definiss na part gròssa dl’identità.
Mach ch’a sia ciàir.
Lascia un commento