Set 21
Am dà un sens particolar scrive, parlé dël piemontèis quand ch’i son lontan da ca. Ancora ‘d pì ancheuj, da n’Autogrill an mes a l’Italia, tornand da na vacansa/travaj.
Lòn ch’a l’é ‘l piemontèis s’it l’has gnun da parlelo ansema? Am ven an ment Clivio bonanima:
Fin ch’i vivo i l’avrai da parleje piemontèis a qualchedun.
Bin, boneur che a ca a-i é na famija pronta a pensé con mi an piemontèis. Andé fòra a l’é bel përchè a-i son j’artorn.
E coste doe righe scrite an pressa a son an tute le manere na canson d’amor për mia lenga, për mia pòvra lenga piemontèisa.
