Stamatin, ansima a la home page ëd Repubblica.it, a j’era cost artìcol, che a conta dj’ùltim dodes parlant ël Ktunaxa e ‘d come la tecnologìa a peussa salvé costa lenga.
A va bin. Mi i l’hai ël rispet massim për costa lenga ch’i l’avìa – ignoransa mia – mai sentì nominé. Ma ‘l Ktunaxa, ciamoma le ròbe con sò nòm, an ampiniss la boca e a n’impegna nen. A l’é elegant parlé ‘d lenghe parèj.
Ma përchè n’artìcol come cost a mensiona nen dij cas motobin pì davsin a noi? Quaidun-a, magara, dle tërzent lenghe regionaj esistente an Italia? O miraco ël cors, tant për dine un-a?
Ma son a anteressa nen, a fà nen audience. E miraco a sarìa fin-a pericolos.
A l’é un pòch come Simone Perotti, che a dis:
finché ero il fighetto milanese bizzarro che si ritira in barca andavo bene. ora la faccenda si fa più complicata.
Lamentesse a serv nen. Pijoma at e andoma anans. Rari nantes in gurgite vasto, a va bin parèj.
Lascia un commento