Uss për seurte

A piuvìa.

L’àutra sman-a a l’ha piuvù quat dì complet, ant ël mé arfugi an sle montagne. A l’é stàita na pieuva antërmitenta, con quàich sludi ‘d sol; a l’é stàje la pieuva batenta, quàich temporal, a l’ha spiuvzinà.

E a l’é stàit motobin bel.

Domìnica i son stàit setà për tant temp a vardé cole stisse robaté, cole nìvole basse, tut col verd, cole montagne ch’am vempo ‘l respir.

I l’hai respirà adasi, longament. Esse an armonìa con noiàutri midem e con ël mond a l’é amportant. Avèj n’arfugi a l’é amportant.

I l’hai fàit ëdcò diverse ciance. I l’hai parlà e scotà – pì che àutr scotà.

Mincadun ëd noi a dovrìa avèj un pòst da scapèje – për mi a l’é costa casòta ant ij bòsch, ma a l’é nen amportant anté ch’a l’é, a l’é amportant ch’a sia ‘l tò leu –, dë dla dai sagrin e dai fastudi. N’uss për seurte ch’a l’é ‘dcò na pòrta për andé un pòch pì an là.

Condividi su Facebook

Tweet