Renato Agagliate – ij letor a lo san – a podrìa giomai vesse considerà ël tradutor literari ofissial ëd cost blògh. A l’é con piasì che ancheuj i present n’àutr sò travaj, San Gancil. As treuva ambelessì.
A l’é un racont ëd Dino Buzzati (sempe ‘d chiel, e sempe virà da Agaliate, ambelessì as treuva La creassion), pijà da cost lìber.
San Gancil, un sant sconossù, a sërca dal Paradis ëd fesse arcordé dai sò compaisan e d’arsèive un pòch ëd pòsta (ex voto, ringrassiament) fasend dij miràcoj. Costi miracoj, però, a ven-o atribuì al pì famos San Marcolin. Sòn, an leu ëd provoché invidia, a fà nasse n’amicissia sempia e cordial an tra ij doi.
Na sitassion:
Dal fornel a l’ha ancaminà a seurte un sutil fil ëd fum, e ’dcò col fum a l’era Dio.
A l’é un bel tòch, ch’as peul les-se a livej diferent. Për mi a son stàite des minute ‘d seren – mersì donca a nòst René.
Commenti
[…] La matin dòp a fiocava, ij can a giapavo, mi i l’hai fàit colassion dëdnans al càud bon dla stuva. Capì a l’é an fond inùtil, a dirìa Eduardo; e i l’hai pensà a Buzzati virà da René Agagliati: […]