Renato Agagliate a l’avìa già virà an nòsta lenga un racont ëd Giacosa, La concorensa. Ambelessì a-i é n’àut tòch, gavà da cost lìber (as peul ëdcò dëscariesse da Liber Liber).
Costa a l’é na stòria ‘d montagna, d’òm “a la piemontèisa”, che miraco a parlo pòch ma a l’han pì car fé vëdde con ij fàit chi ch’a son e com ch’a son fàit. Pian pianòt chi ch’a conta la stòria a dëscheurb che la giustissia ant ël mond a peul anche nen vesse un-a sola.
Na sitassion:
Ël campagnin a peul pa convincc-se che ’l contraband a sia na colpa, sò sens ëd la moral a riva nen a la cognission dij drit artifissiaj ëd lë Stat. A sa che robé e fé violensa al pròssim a son assion disoneste, ma a peul nen anmaginé come disonest ël compré dla ròba là ’nté ch’as treuva a bon mërcà e vendla ’nté ch’a la pago pì car. L’antërdission d’un tràfich csì natural a jë smija na prepotensa ansoportàbil, contra la qual, nen mach a l’é consentì, ma dritura meritòri arviresse. Da sì ’n bin violent ghignon për le vàrdie e ’l frem propòsit e la frèida atitùdin a fé a fusilià, a l’ocorensa.
Lascia un commento