Ël travaj ëd Pàul Castlin-a

I l’hai conossù ëd përson-a Paolo Castellina ant la prima riunion general ëd redassion d’é!, quand che l’arvista a l’avìa pijà forma e i stasìo për ancaminé cola bela aventura.

Quàich temp fà l’ha scritme:

I arconòsso d’esse ‘n principiant ant la lenga piemontèisa. A l’é ant ël mè sangh, ma mia conossensa a l’é pitòst literària. I l’hai gnun ambelessì ch’as peussa parleje ‘nsema an piemontèis!

Bin, ch’a sia un principiant a l’é nen vera, a fussa nen àutr për tut ël travaj informatich e nen mach ch’a l’avìa fàit për l’arvista. E ancheuj i segnal volenté ël sò proget ëd viré an nòsta lenga la Bibia, përchè – com ch’a dis chiel midem – “i soma nen dispòst a sacrifiché nòstra lenga e coltura an sl’autar dla globalisassion!” Da vardé cò ël blògh, Ël barbèt piemontèis.

Ambelessì Paolo a l’ha butà n’archeujta ‘d material an piemontèis.

E a fà piasì ëdcò signalé sò liber, Piemontèis: Laudé ‘l Signor!, n’archeuita ‘d test bìblich, liturgich e confessionaj an lenga piemontèisa. Për dila con soe paròle:

Lingua degradata dall’ufficialità italiana a “dialetto”, il Piemontese è invece una lingua completa con letteratura e tradizioni proprie. Portatrice di valori culturali unici, essa è da ricuperare anche nell’ambito della fede cristiana per esprimere la ricchezza della Parola di Dio e così parlare al cuore del popolo piemontese, sia nell’ambito della devozione personale che comunitaria. Liberata da condizionamenti istituzionali, quest’opera è proposta nello spirito dei barba protestanti che anticamente proclamavano la Parola di Dio nella sua purezza e libertà.

Considerand che chiel a l’è fòra dal Piemont, ch’a l’ha gnun da parleje piemontès ansema e, s’im ricòrd nen mal, che da cit ël piemontèis a l’han nen mostrajlo antecà, a venta mach feje tanti compliment për tut còst travaj, n’afé tut àutr che cit e sicurament anteressant.