Ambelessì ël cel la fiòca
l’aqua la nebia
ij cop ij borgh
a l’han mach dij gris
celest òr ti it sërcave
ël ross ël giàun ël verd ël bleu
dla gòj dël magon dij cit –
ant un canton ël cit a gieuga da sol
a canta da sol a piora da sol lasselo sté –
për artrovèje it l’has bandonà costa gargarìa l’aria
ëd toa ca it ses fate emigrant artigian
ëd tassej pur
finìa l’euvra it ses tornà a ca
it ringrassioma
arpòsa an pas.
Attilio Bertolucci, Per A.A. Soldati pittore in Parma, an La capanna indiana, Milan, Garzanti, 1973.
Lascia un commento