Gnente, a l’é ruvaje merco e mi i l’hai un mugg ëd ròbe da fé. Tròp travaj, tròpe responsabilità, tròpe corse e dzora ‘d tut tròp pòch temp për pensé.
E tròp pòch temp për fé dë spòrt, ëdcò.
Tut sòn a fà monté lë “stress” – com ch’i pudrìo ciamelo, lë stress, an piemontèis? Nervos? Tension? Flin-a? Giré antorn a le ròbe sensa ruvé da gnun-e mire?
Ël segret a l’é trasformé lë stress an lòn che Tim Ferriss a ciama eustress, visadì stress positiv.
Ier séira anvers l’ora ‘d sin-a i son andàit a spassëggé na mesorëtta për le stra ‘d mia sitadin-a. Un pòch a l’é servì. Come lese, lese a serv tant. Gieughe a carte con la cita cita miraco pì che tut.
Staneuit a l’é mnume an ment na fòto ‘d me nòno con me papà pijà si dëdnans a ca, circa 1935. A venta ch’i la sërca. Pensé ai grand dël passà a l’é ëdcò n’arseta për l’equilibrio, bele se instabil (mach ij mòrt a l’ha nen marapansa, e costa a l’é na ròba positiva).
Ancheuj a va mej. An tute le manere cost – passé da la flin-a a l’eustress – a resta l’obietiv numer 1 dla giornà.
Commenti
Marcé a giuta sémper. Specie an tel bòsch
Merco vado da Bertho, giobbia sto s’la lobbia…