A l’é vnume an ment cost tìtol, un dij prim romanz ëd Giovanni Arpino, stamatin, an pensand al traghèt che da sì a pòche ore am porterà via da la Còrsica dël mesdì.
E bele pensand a tute le sfide apassionante ch’a më speto – për dine doe, publiché ‘l lìber an sël temp liberà për la fin dl’ann e pijé part a la gara ch’am farà (cost a l’é ‘l proget) diventé professionista ‘d gòlf –, i j’era l’istess un pòch dëspaisà, an tornand vers a la maison ch’a l’é stàita mia ca për tre sman-e.
La mùsica corsa am compagnava (jë Svegliu d’Isula, për la precision) e mi i pensava che i son content – nò, tant content – e i guidava pian, recitand andrinta ‘d mi col Còrsica blues ch’a l’é n’arvëdse a prest a la montagna an mes al mar, mia sconda patria.
Lascia un commento