Hugo Alloa, n’argentin ëd Córdoba, professor ëd fransèis an pension, a l’é presentasse parèj ansima a piemontviv:
Am ciamo Hugo Alloa, i son professor ëd fransèis e da quand i son andait an pension, am dedico a tut lòn ch’am pias, pr’esempi ël piemontèis ch’i l’hai taccà a scrive l’ann passà ant l’Università ‘d Córdoba ch’a l’è la sità andova che mi i ston.
A venta ch’iv disa che mi i l’hai mai parlà an piemontèis pêrché mia mare a l’avìa por che mi i mës-ceissa lë spagneul e ‘l piemontèis. Cosa i veule feje, na vòta a j ero nen jë psicopedago.
Ël piemontèis a l’era mach ël privilegi dij grand ma col che lor as imaginavo gnanca a l’è che tut lòn ch’a disìo tra lor mi i l’amprendìa… as capiss mach d’orìa përché i l’era pa bon a parlelo.
Ansoma, ël pièmontèis për mi a l’è sempe stait parèj ëd na rôba proibìa.
Alora, quand che dal gnente, da la rèj, dal cyberspassi at riva un message parèj at ven da pensé.
Pr’esempi che savèj che quaidun ch’a l’é nen na an Piemont e ch’a l’ha mai parlà piemontèis a taca a scrive nòsta lenga a l’é na ròba strasordinaria.
Pr’esempi a mé nòna emigrà pen-a na, anvers la fin dël sécol ch’a fà disneuv, a Córdoba di Santa Fe, e al fàit che chila a l’ha dame bon-a part dël sens dla vita ch’i l’hai: bin, ancheuj am pias pensé che un pòch ëd col sens a l’ha le radis an Argentin-a, na tèra ch’i l’hai mai conossù.
Pr’esempi al fàit che mi mach për cas i son na ambelessì, ma autërtant probabilment i l’avrìa podù nasse a Santiago de Chile, e ancheuj i podrìa esse na sòrta d’Hugo Alloa ch’a va a sërché soe rèis lontan-e.
Sò blògh a l’é anformà e anformativ, scrit con bel deuit e curà: a val sertament nen mach na visita, ma na frequentassion.
Mé car monsù Alloa, paròle a-i na van pòche: im dëscapel dëdnans a voi e i iv salut con ël salut ëd don Bòsch: “Alégher!”
Commenti
Cerea Gianni,
I trovrai mai le paròle giuste për ringrassiete dël tò coment.
Adess lassme mach fé na pcita dëscrission dle tre generassion che son passàje da quand ch’a l’è arrivà mè nono an Argentina fin-a mi. Coj dla prima generassion a l’han travajà, travajà, sempe travajà an sërcand ëd dësmentié ‘l paradis perdù. Coj dla sconda generassion, vis-a-dì cola ‘d mè pare, a l’han sempe sërcà ‘d dventé sempe pì argentin. Nopà coj dla tersa, ch’a sarìa la mìa, a son pa contentasse mach ëd travajé e ‘d dventé argentin, a l’han dcò sentù l’arciam dël sangh, lë bzògn ëd conòsse le soe rèis.
Ancora na vòlta tante grassie e tanti salut da Córdoba.
Hugo Alloa
Che bele ròbe ch’it l’has dit! Am ven an ment Erri De Luca:
—
Considero valore quello che domani non varrà più niente e quello che oggi vale ancora poco.
—
Bin, a më smija che ‘l piemontèis a sia un pòch parèj: a val gnente – ma vàire ch’a valo nòste rèis?
Mersì për lòn ch’it fà!
Compliment Monsù Alloa. Am piassërissa che ël des për sent dij piemontèis a l’avèissa sò grinor për soa lenga.
Mi, ma i pens dë podèj dì noi, i doma tanta pì amportansa a nòss parlé genit bele ch’a l’abia nen un valor an dané, përqué a l’è anestimàbil.
Tùit an piòta
Lissànder
Cerea Monsù Lissander,
Lo ringrassio tant dij sò compliment.
Tanti salut da Córdoba
Hugo Alloa
[…] l’avìa parlà d’Hugo Alloa ambelessì (nò, a l’é pì giust dì che a l’ha parlà chiel, mi i l’hai mach fàit còpia […]