Ij sit an piemontèis

Doi agn fa i l’avìa scrivù un pòst ansima ai sit an piemontèis: na lista ‘d lòn che la ragnà a eufr an nòsta lenga. Bin, doi agn ansima al Web a son n’eternità – costa a l’é donca na “radiografìa” dl’esistent ancheuj.

1. Pijoma l’andi

As peul nen nen ancaminesse da la Wikipedia piemontèisa, che con pì ‘d 60mila artìcoj (a j’ero 35mila mach doi agn fà – e peui a dijo che ij piemontèis a son bogianen!) e al pòst nùmer 57 ant ël mond (a j’era 58) për sòn a l’é diventà na sòrta ‘d manifest e drapò dël piemontèis dzora la Ragnà.

2. J’associassion

A-i son peui ij sit dj’associassion (ëd sigura i na dësmentierai quaidun-a). Alfabeticament:

– Ca dë Studi Piemontèis, ch’am pias consideré la prima inter pares, e ch’a sta donca fòra da la lista;

– l’associassion Alp, che con fatiga a va anans dòp che Tavo Burat a-i é pì nen;

– Ël Sol ëd j’Alp: Gioanin Ross a Biela;

– Gioventura Piemontèisa, un bel sit con tanti agiornament;

– Langa Astsan-a, visadì ij fàit prima dle paròle a difèisa ‘d na coltura (e da nen dësmentié ch’a son j’organisador dla festa dël Piemont 2013);

– Nòste Rèis, e ij cors ëd piemontèis ant le scòle;

– Piemont dev vive, e tute le bele ròbe che Driano ‘d Caval e ij sò amis a fan a Coni.

3. Giornaj e scartari

An piemontèis, la rubrica d’Albina Malerba e Giovanni Tesio ansima a “La stampa”.

La pàgina ‘d “Piemontèis Ancheuj”: jë sfòrs ëd Michel dij Bonavé e tanti amis ëd nòsta lenga.

La còca dij bogianen ch’a bogio: Bèrto ‘d Sera e tut sò travaj a pro dël piemontèis digital (e nen mach).

J’archivi d’Assion piemontèisa, l’arvista ‘d bonanima ‘d Beppe Burzio (i l’hai mai conossulo e am dispias), ch’a l’é stàit un pòch ël pare putativ d'”é!”

4. Për finì

arsorsepiemonteise, ël sit ëd Borichèt che pòch a pòch a së slarga (minca tant i pijo quaicòs da les-je a mé cita cita).

Giovanni Delfino a l’ha butà ambelessì un përfond ëd ròba ansima a Luigi Olivero.

Piemontèis, vocabolari e gramàtica ‘d Bré.

Ambelessì Livio Tonso a part dal canavzan për slarghesse a tante ròbe dël piemontèis.

Ël mè Piemont, ëd Paolo Castellina.

Ël mè piemontèis: amprende nòsta lenga da l’Illinois mersì a la Ragnà.

A-i son ëdcò dij grup ansima a Facebook, come pr’esempi Bogianen.

Tute ròbe cite, as capiss. I foma lòn ch’i podoma, bin savend che – për dila con Federico Bavagnoli –

s’i lo foma nen ancheuj i lo foma pì nen; s’i lo foma nen noi a lo fà gnun.

Naturalment i peuss avèj dësmentìa quaicòs, e donca chi ch’a sa ch’a parla!

Condividi su Facebook

Tweet