L’apontament a l’é për cost véner, dòp doman, a neuv ore ‘d sèira al teater San Luis ëd Cher.
L’ocasion a l’é la presentassion, an forma dë spetacol, dël lìber Vijà, stranòt e sàut ën sël chèr, ch’a l’é n’archeuita la pì possìbil completa djë stranòt recità ant la Vijà ‘d Cher a parte da j’agn Sessanta fin-a a noi.
Tut a part dal testard desideri ‘d Valerio Maggio e Cesare Matta ‘d fé vive na tradission. A l’é stàit un travaj longh ësquasi n’ann. Mi i l’hai curà la grafìa dij test an piemontèis (i na parlava ambelessì).
A scriv Albina Malerba (Lo speakers’ corner di Chieri) presentand l’euvra:
Ël sàut ën sël chèr affonda le sue radici in tempi lontanissimi, e si trovano tradizioni assimilabili un po’ in tutta Europa. Ël sàut chierese rappresenta una continuità straordinaria che andrà indagata e studiata, e che sarebbe importante non lasciar morire, cominciando ad esempio a costituire una rete tra i luoghi piemontesi e italiani che registrano questa tradizione comune. E perché non pensare ad un festival djë stranòt: un carro, un Chèr/Cher, palco – teatrale per tutte le lingue delle piccole patrie?
E Gianfranco Gribaudo (La fiama a l’é nen dȅstissasse):
Na cita pera dȅl monument dla literatura piemontèisa che, i soma d’acordi, a l’é fait ȅd lòse bin pì solide e potente, ma soens a son le cite còse cole ch’a van dun-a drite al cheur dla gent, an fasend soride e an gatiand j’arcòrd dȅl temp passà.
A l’é un bel travaj. Quaicòs ch’a serv a gnente. Ma, për dila con Erri De Luca,
Considero valore quello che domani non varrà più niente, e quello che oggi vale ancora poco.
E a dirìa Pavese:
Avere una tradizione è meno che nulla, è soltanto cercandola che si può viverla.
Bin, cost’euvra cita a fà vive na tradission.
Commenti
Ël teatro San Luis a sarìa col dij Salesian, an contrà Vitorio Emanuel II?
I l’hai fàit na domanda inùtil. A bastava vardé ‘l tilèt!
Pròpi chiel. S’it decide dë vnì passa da Maurizio Calzature a ritiré ij bièt (la prevision a l’é che ij dosent pòst dël teater a sio pien).
Però adess i l’hai mi na domanda për ti: ti i të scrive “domanda inùtil”, nen “domanda inùtila”?
Nò, la gramàtica (dla Michela Grosso, i andareu a vëdde ‘dcò cola dël Brero) an dis che j’agetiv ch’a finisso për “il” a pijo ‘l géner feminin mach se l’acent a tomba su costa ùltima sìlaba, mentre che a resto invarià se l’acent a l’é su cola prima: es : un travaj fàcil-na question fàcil— n’òmu sutil-na vos sutila.
Però an sël dissionari ‘d Gribàud a-i é “inùtila” (sota la vos “ùtil”), e “domanda inùtil” am son-a nen. I pens – ma a l’é da verifiché – ch’a-i sia n’isoglòssa ch’a podrìa passé anviron për ël Pò e ch’a divid le doe forme (semplificand, un-a “turinèisa” e un-a “natural”).
I son andà a vëdde ‘l Brero: an sostansa a conferma la régola ma a la buta pì come un consèj che nen come na régola ‘d fer. An pòche paròle an dà rason a tuti e doi e a përmèt un-a e l’àutra version.
Ah, bin!
Ës lìber, as podrà catelo an librarìa?
Naturalment ël problema pì gròss ëd costi “lavori ad alto rendimento” a l’é la distribussion. An tute le manere ël lìber a costa 15 euro + le spèise dë spedission. Chi ch’a l’é anteressà a peul femlo savèj – i vad da Cesare a pijé la còpia e i-j lo spediss.
Va bin, fane savèj coma fé për paghé. I l’eve ëdcò pensà ëd dene dle còpie da vende a la librarìa ëd contrà Dòira Gròssa?
Paghé… Cesare, ch’a l’é un mago a fé e stampé ij lìber ma peui as gena a vendje, am dis – a la Batista – “fanpotì”… Dijoma con PayPal al mè indiriss (davico@tesietesti.it) opurament con bonìfich (an cost cas ch’i cha l’é anteressà ch’a më scriva). (An tuti ij cas _dòp_ a la spedission, parèj i soma ‘l cost precis.)
Librarìa ëd contrà Dòira Gròssa: i l’avìa nen pensaje. Ciamoma sùbit a Paolin s’a l’é d’acòrde.
Grassie Riccardo!
A l’é vera: «fa-n-pò-ti» (përnonsià tut tacà e scasi con gena) a l’é un-a ëd cole espression piemontèise ch’a pituro bin ël caràter dij piemontèis. D’àutre i n’avìo già trovane: ca d’àutri, travaj bin fàit, esageroma nen…
Chissà si cheidun a l’ha già pensaje a fene na cita cujìa comentà: a-i na vnirìa un tablò anteressant ëd nòstra gent.