Bèica ‘n pò

Bèica ‘n pò a l’é la canson d’overtura dl’ùltim disch dj’Amemanera, e ‘dcò cola ch’a dà ël tìtol a l’euvra.

(Dël prim CD i l’hai parlà ambelessì. L’àutr ann i son stàit a un concert, e i l’heu parlane ambelessì.)

A son dodes canson ch’a mës-cio bin, com ch’a l’é ant le còrde (ma miraco i dirìa mej ant l’anima) ‘d cost grup, tradission e modernità. Sì, përchè da na part a-i é la tradission ëd Teresin Teresinòta, Pelegrin ch’al vèn da Roma e d’àutre canson ch’a son nòste da sécoj, e che sì a son rangià con gust e deuit “modern”. E peui a-i é la produssion original ëd Marco Soria (la già cità Bèica ‘n pò ansema a d’àutre).

Ambelessì as peul voghse quàich moment dël “making” (com ch’ì podrìo dì an piemontèis? miraco dël “fesse”?) dl’euvra.

A mi am piaso tant doe canson: Entroma ‘nt ist palas, për coma a buta ansema vej (“né bèivi né mangi / e magi l’é rivà”) e neuv (l’atach a smija Ligabue 100%) e Bèica ‘n pò, për ël messagi dë speransa ch’a manda (“e ‘d bon umor e passiensa / armesse e sté mai sensa / bèica ‘n pò”). E dë speransa i l’oma damanca tuj, an costi agn; e dë speransa Marica e Marco an na dan tanta.

Për avèj ël CD a basta scrive a cost indiriss. A costa 18 euro, spèise dë spedission comprèise. Catelo, im racomand. E andèje a sente!