L’ùltim artìcol dl’ann ëd cost blògh a séguita na tradission ch’a l’ha desormé tre agn: le poesìe ‘d Natal ëd Michel dij Bonavé e Carlin Pòrta (ambelessì cole dl’àutr’ann, dl’ann prima e dl’ann ancor prima).
(E un cit pensé mé: i podoma dì fin ch’i voloma che ‘l Natal a l’é pì nen ëd col ëd na vòta, che ‘l consumism da sì e da là e via fòrt – ma quand che toe masnà, bele se un-a a l’é già pitòst granda, a ven-o a dësvijete la matin ëd Natal përchè a l’é passaje ‘l Bambin, e ch’it fasse an pressa përchè a venta andé a voghe ij regaj, bin, sòn a basta a fé ëd cost di un di màgich.)
Michel dij Bonavé (dij barbisin ëd Gambabòsch)
Na cita pleuja
Na cita pleuja ’d lun-a an cel
lassa la neuit con sò mantel
dë stèile trapontà fin fin
an sl’univers sensa confin.
An sle parpèile dël masnajin
calo dosman ij montagnin,
fòrta la veuja dë sté dësvijà
ma seugn ciama con na ramà.
Në sguard travers l’uss ambajà
campa la mama con papà:
mach al prinsipi dla neuit
nòstr masnà l’é bele cheuit.
A intro pian, con bel deuit
pòrto un pachèt ëd bëscheuit,
doi mandarin, quàich bombon,
na bala e na stëcca ’d toron.
Nen ëd dësmore un vagon,
ma d’amor pòver un baron
ch’a coata ’d calor col gnèro
pì che na plissa ’d babèro.
Na pcita pleuja cala dal cel,
n’àngel vija sël morin bel,
anciarm dël Natal sël cussin
a pasia ’l cheur dël picinin.
Neuit Santa, neuit dël Sant Bambin
ch’a ciama mach ëd vorèisse bin.
Primalba ’d sol bagna ’l soris
ëd pare stërmà dai barbis,
a vaita col moment precis
ëd sente dël masnà lë squis.
Sorprèisa, gran maravija
për cola pòvra famija.
Dacant al let, pròpi parija
a-i é un pachèt, già ’l cit crija,
s-cianca ’l papé, slarga j’ujin,
ant soe man ëd bòsch un trenin!
Stòria ’d Natal, për lòn ch’a val
miraco sensa na moral,
ma s’i vardoma drinta ’d noi
j’é motiv ëd butesse an ginoj.
—
Carlin Pòrta
Avzinesse a Gesù Bambin
Vàire vire ’nt la vita ’d minca di
a venta pensé lòn fé al di dòp
për nen esse tòst un ciapà ’nt le fëtte
e nen rivé a fé lòn ch’as dev fé.
Bele ’l pensé ’d fé da bin minca afé
a l’é un ëd coj pass giust che ’l bon sust
a ciama a l’erta minca sentiment
ëd l’òm ch’a-i ten giust a fé sò dover.
Prontesse con gust e gran devossion
për andé ancontra a Gesù Bambin
com ch’a l’han fàit ij bërgé, sensa blaga,
a l’é mach n’arzorsa uman-a d’amprende
ch’a l’ha gnun cost e manch ëd sacrifissi
se nen amusesse con d’umiltà
ch’a sbon-a da l’òm con un plin d’amor.
Lascia un commento